Wład Radu Eliade

Imię: Vład Radu

Nazwisko: Eliade

Pochodzenie: Rumunia, dokładnie tereny Wołoszczyzny

Wiek: wygląda na około 16 lat

Istota: wampir

Stan cywilny: Kawaler

Funkcja: Rycerz. Dowódca przybocznej straży królewskiej

Opis wyglądu: Vład jest szczupłym (krew nie jest na tyle kaloryczna by przybrać na wadze), wysokim mężczyzną który nie do końca zgubił swoją dziecinność. Jak każdy wampir ma czerwone oczy, które potrafią się świecić jak jest wściekły albo wyjątkowo głodny i akurat wyczuje w powietrzu coś na kieł. Ma niemal białe, za długie włosy. Niestety każdorazowe ich ścinanie skutkuje szybkim ich odrastaniem. Dość wyraźną cechą jego wyglądu są wychodzące na dolną wargę kły. W stanie mocnego zburzenia potrafi je wysunąć jeszcze bardziej.

Opis charakteru: Vład ma w sobie przebiegłość i spryt, co często wykorzystuje. Jest jednak wyjątkowo lojalny i nigdy nie przeciwstawia się ustalonym zasadom. Bardziej charakterem przypomina skradającego się w cieniu lisa niż dumnego, walecznego wilka. W wolnych chwilach uwielbia uwodzić piękne damy.

Wady: obojętność, roztargnienie, traktowanie każdej osoby jako potencjalny posiłek.

Zalety: charyzma, lojalność, kreatywność.

Zdolności: manipulacja, posługiwanie się mieczem

Cechy istot: Vład jako wampir z gatunku starszych jest odporny na słońce i ma wyostrzony słuch i węch. Jest w stanie powiedzieć ile w pokoju znajduje się istot żywych, nie ma jednak pamięci by spamiętać zapach innych. Nie usłyszy też rozmowy która toczy się dalej niż pokój od niego. Musi pić krew przynajmniej raz na tydzień, ale nie musi przy tym nikogo zabijać. Ukąszenie nie oznacza zmienienia kogoś w wampira. Jest ono bardzo przyjemne dla ugryzionego i gryzącego, przez co wampiry często gryzą swoich kochanków. Vład ma alergię na srebro, nie potrafi też podnieść róży w odcieniu wina.
 
Historia postaci: Vład urodził się jako nieślubny Syna Vłada Draculi zwanego Palownikiem. Mimo, że nie miał szans by stać się hospodarzem Wołoskim miał bardzo dobre, dostatnie życie. Jego ojciec chciał mieć go zawsze przy sobie, kazał nawet swojej nałożnicy nadać mu imiona Vład i Radu. Na dworze ojca młody chłopiec uczył się wszystkiego co wojownik powinien umieć. Pokój jednak nie trwał długo. Gdy Palownik został zdradzony przez swojego przyjaciela i Wołoszczyzna upadła, świat zmienił się dla całej rodziny. Jego opiekunka a zarazem małżonka Palownika, Lidia rzuciła się z okna a sam młody Vład uciekł z dworu nim ktokolwiek dowiedział się kim naprawdę jest. Ukrył się w lesie nie ale nie męczył się tam długo. Jednej nocy ktoś wpadł do jaskini w której spał i rzucił się do jego szyi. Jedyne co pamiętaj z tego zdarzenia to ciemność i nieopisaną przyjemność. Gdy się obudził leżał w trumnie w nieznanym zamku. Okazało się, że jego ojciec, wcześniej przeklęty przez jedną z najsilniejszych wiedźm władających życiem i śmiercią nie umarł. Krążył po okolicy szukając ofiary z której mógłby wypić krew. Gdy Palownik zorientował się, że zabiera życie ze swojego syna postanowił oddać mu część swojej krwi co zmieniło Vłada w przeklętego nie umarłego. Od tego czasu egzystencja Vłada straciła kolory, stała się matowa. Pewnego dnia na ich przeklęty dwór, w którym zaroiło się już od wampirów, przybył młody Książe chcący uczyć się u jego ojca. Nie powiedział mu kim jest dla Palownika, wolał by zostało to tajemnicą. Zaprzyjaźnili się a może nawet i coś więcej? Pewne było to, że Vład codziennie wstawał z uśmiechem wiedząc, że będzie mógł spotkać się i dzisiaj z Arthurem. Oddał jednemu słudze część klejnotów które dostał od ojca by móc służyć księciu. Wiedział, że taki stan rzeczy nie będzie trwał wiecznie, ale wolał o tym nie myśleć. Gdy Arthur powiedział mu, że musi wracać by zając tron ojca myślał, że serce mu pęknie, lecz wtedy przyszły władca zaoferował się, że go porwie. To go tak rozczuliło, że nie miał serca powiedzieć mu, że wystarczy by poprosił ojca by go puścił. W taki właśnie sposób został porwany przez księcia na białym koniu. W zamku zadomowił się szybko. Sam był zaskoczony, że pamięta jeszcze zwyczaje z dworu ojca. Żył spokojnie już cztery lata i miał nadzieję, że Vład Dracula zapomniał o nim i nie będzie go ścigać.

Relacje: Arthur – zawdzięcza mu życie, jest jego rycerzem na białym jednorożcu. Zrobił by dla niego wszystko, nawet wstąpił w bramy piekła.