by Imię: Lucien
Nazwisko: Maurois (w razie konieczności podaje się jednak za kogoś innego)
Pochodzenie: Francja
Wiek: 19
Istota: człowiek
Stan cywilny: kawaler
Funkcja: złodziej
Opis wyglądu:
Jest szczupłym, z pozoru chuderlawym młodym mężczyzną, o wzroście nie przekraczającym 170 centymetrów. Przenikliwe zielone oczy, w których zawsze lśni figlarny błysk. Nierówno przycięta czupryna okala jego sympatycznie wyglądającą twarz, a rudawobrązowe kosmyki sterczą mu w niemal wszystkie strony. Blada cera, na której miejscami widoczne są drobne plamki piegów. Z pozoru wydaje się niezbyt sprawny fizycznie, ale pozory mylą.
Ubiera się... specyficznie. Części jego garderoby (często po prostu skradzione) nie zawsze pasują do siebie, nie tylko pod względem stylu, ale również kolorystyki. Najbardziej lubi swoje długie ciemne spodnie, koszulę i wysokie, czarne buty. Najważniejszym, a zarazem najbardziej charakterystycznym elementem jest jego płaszcz - długi, bordowy, zawierający mnóstwo kieszeni zarówno na zewnątrz, jak i w środku, miejscami jednak załatany, bo liczy on już swoje lata.
Opis charakteru:
Na pierwszy rzut oka - bezczelny, niedojrzały, dziki nastolatek, który myśli tylko o robieniu kawałów. Jest pozytywnie nastawiony do życia, a na jego twarzy niemal zawsze gości uśmieszek. Już w bardzo młodym wieku nauczył się doskonale radzić sam i nie polegać na innych, co umożliwiło mu przetrwanie na ulicy. Stara się odsuwać uczucia na dalszy plan; życie nauczyło go, że przywiązywanie się do drugiej osoby jest tylko i wyłącznie problematyczne i nie przyniesie mu zysków. Uwielbia robić kawały rycerzom, żołnierzom i wszelakim osobom pochodzącym z wyższych stanów. Dzięki jego sprytowi niemal za każdym razem udaje mu się wybrnąć z opresji. Momentami jednak bywa zbyt samolubny, zdarza mu się przechwalać i wywyższać ponad innych. Jest bardzo zdeterminowany, często przekłada swoje własne interesy ponad wszystkie inne. Ma wiele twarzy i zdolny by był stanąć po "złej" stronie, gdyby tylko umożliwiło mu to osiągnięcie własnego celu. Pomimo swojego młodego wieku jest już dobrym handlarzem; potrafi wycenić swoje usługi i targować się tak, by ustalona cena była korzystna dla niego. Zdarza mu się najpierw mówić, potem myśleć nad konsekwencjami. Sprawnie też obraca się wokół prawdy i fałszu, potrafiąc skłamać patrząc komuś prosto w oczy. Nie jest jednak złą osobą – jedyne czego w życiu pragnie to jakiejś zmiany i może odrobiny sprawiedliwości.
Wady:
- dwulicowy; w jednej chwili będzie mówił dobrze o jakiejś osobie, a za chwilę będzie o niej bluźnił; przybiera taką postawę, która będzie dla niego najkorzystniejsza
- arogancki; cały czas jest pewny siebie, często lekceważąc innych, stawia siebie na pierwszym miejscu
- ogromna nieufność i niechęć w stosunku do klas wyższych
Zalety:
- kurtuazyjny; gdy tylko tego chce, potrafi zachować się niczym prawdziwy dżentelmen
- sprytny; potrafi (a przynajmniej tak twierdzi) poradzić sobie w każdej sytuacji i wyjść z każdej opresji
- potrafi dostosować się do sytuacji
Zdolności: nabył umiejętność posługiwania się nożem i sztyletem; manipulacja
Historia postaci:
Lucien nigdy nie poznał swoich rodziców. Jako niemowlę został porzucony na progu sierocińca – nigdy nie dowiedział się, czy matka go nie chciała, czy też nie mogła sobie pozwolić ja utrzymanie dziecka. Wychował się więc w miejscu przepełnionym od rozwrzeszczonych bahorów, w którym niejedokrotnie brakowało posłań, a porcje jedzenia były niewielkie. W wieku 14 lat chłopakowi udało się uciec z sierocińca, gdzie czuł się niechciany i nieszczęśliwy (nie sądził zresztą, że ktokolwiek spostrzeże jego zniknięcie). Tak rozpoczął swoje życie na ulicy, wraz z garścią innych chłopców ucząc się jak przetrwać w ogromnym mieście. To wtedy dotknęło go to z jaką niesprawiedliwością i pogardą traktuje się osoby jego pokroju. Jego niechęć do bogaczy i króla (przecież gdyby tylko chciał, to mógłby coś zmienić) wraz z kolejnymi latami powoli rosła, przez co coraz rzadziej wahał się przed kradzieżami.
Podczas jednej ze swoich wypraw przyłapał go jednak pewien mężczyzna o imieniu Renard. Nauczył on Luciena jak zamienić bycie złodziejem w prawdziwy, dobrze opłacany zawód. Zaznajomił go z podstawami czytania i pisania, nauczył handlu, manipulacji, samoobrony. Lucien zaczął zarabiać pierwsze grosze poprzez zbieranie i sprzedawanie informacji, później poszerzył swoje usługi o sprzedawanie przedmiotów skradzionych, bądź pochodzących z czarnego rynku. W ten sposób znalazł sobie źródło utrzymania, chociaż kilka razy został już przyłapany. Ponieważ jego twarz zaczynała już być rozpoznawalna wśród żołnierzy patrolujących miasto, Lucien wyruszył w świat, szukając nowego miejsca, w którym mógłby zagościć na dłużej.
Relacje: póki co brak
Nazwisko: Maurois (w razie konieczności podaje się jednak za kogoś innego)
Pochodzenie: Francja
Wiek: 19
Istota: człowiek
Stan cywilny: kawaler
Funkcja: złodziej
Opis wyglądu:
Jest szczupłym, z pozoru chuderlawym młodym mężczyzną, o wzroście nie przekraczającym 170 centymetrów. Przenikliwe zielone oczy, w których zawsze lśni figlarny błysk. Nierówno przycięta czupryna okala jego sympatycznie wyglądającą twarz, a rudawobrązowe kosmyki sterczą mu w niemal wszystkie strony. Blada cera, na której miejscami widoczne są drobne plamki piegów. Z pozoru wydaje się niezbyt sprawny fizycznie, ale pozory mylą.
Ubiera się... specyficznie. Części jego garderoby (często po prostu skradzione) nie zawsze pasują do siebie, nie tylko pod względem stylu, ale również kolorystyki. Najbardziej lubi swoje długie ciemne spodnie, koszulę i wysokie, czarne buty. Najważniejszym, a zarazem najbardziej charakterystycznym elementem jest jego płaszcz - długi, bordowy, zawierający mnóstwo kieszeni zarówno na zewnątrz, jak i w środku, miejscami jednak załatany, bo liczy on już swoje lata.
Opis charakteru:
Na pierwszy rzut oka - bezczelny, niedojrzały, dziki nastolatek, który myśli tylko o robieniu kawałów. Jest pozytywnie nastawiony do życia, a na jego twarzy niemal zawsze gości uśmieszek. Już w bardzo młodym wieku nauczył się doskonale radzić sam i nie polegać na innych, co umożliwiło mu przetrwanie na ulicy. Stara się odsuwać uczucia na dalszy plan; życie nauczyło go, że przywiązywanie się do drugiej osoby jest tylko i wyłącznie problematyczne i nie przyniesie mu zysków. Uwielbia robić kawały rycerzom, żołnierzom i wszelakim osobom pochodzącym z wyższych stanów. Dzięki jego sprytowi niemal za każdym razem udaje mu się wybrnąć z opresji. Momentami jednak bywa zbyt samolubny, zdarza mu się przechwalać i wywyższać ponad innych. Jest bardzo zdeterminowany, często przekłada swoje własne interesy ponad wszystkie inne. Ma wiele twarzy i zdolny by był stanąć po "złej" stronie, gdyby tylko umożliwiło mu to osiągnięcie własnego celu. Pomimo swojego młodego wieku jest już dobrym handlarzem; potrafi wycenić swoje usługi i targować się tak, by ustalona cena była korzystna dla niego. Zdarza mu się najpierw mówić, potem myśleć nad konsekwencjami. Sprawnie też obraca się wokół prawdy i fałszu, potrafiąc skłamać patrząc komuś prosto w oczy. Nie jest jednak złą osobą – jedyne czego w życiu pragnie to jakiejś zmiany i może odrobiny sprawiedliwości.
Wady:
- dwulicowy; w jednej chwili będzie mówił dobrze o jakiejś osobie, a za chwilę będzie o niej bluźnił; przybiera taką postawę, która będzie dla niego najkorzystniejsza
- arogancki; cały czas jest pewny siebie, często lekceważąc innych, stawia siebie na pierwszym miejscu
- ogromna nieufność i niechęć w stosunku do klas wyższych
Zalety:
- kurtuazyjny; gdy tylko tego chce, potrafi zachować się niczym prawdziwy dżentelmen
- sprytny; potrafi (a przynajmniej tak twierdzi) poradzić sobie w każdej sytuacji i wyjść z każdej opresji
- potrafi dostosować się do sytuacji
Zdolności: nabył umiejętność posługiwania się nożem i sztyletem; manipulacja
Historia postaci:
Lucien nigdy nie poznał swoich rodziców. Jako niemowlę został porzucony na progu sierocińca – nigdy nie dowiedział się, czy matka go nie chciała, czy też nie mogła sobie pozwolić ja utrzymanie dziecka. Wychował się więc w miejscu przepełnionym od rozwrzeszczonych bahorów, w którym niejedokrotnie brakowało posłań, a porcje jedzenia były niewielkie. W wieku 14 lat chłopakowi udało się uciec z sierocińca, gdzie czuł się niechciany i nieszczęśliwy (nie sądził zresztą, że ktokolwiek spostrzeże jego zniknięcie). Tak rozpoczął swoje życie na ulicy, wraz z garścią innych chłopców ucząc się jak przetrwać w ogromnym mieście. To wtedy dotknęło go to z jaką niesprawiedliwością i pogardą traktuje się osoby jego pokroju. Jego niechęć do bogaczy i króla (przecież gdyby tylko chciał, to mógłby coś zmienić) wraz z kolejnymi latami powoli rosła, przez co coraz rzadziej wahał się przed kradzieżami.
Podczas jednej ze swoich wypraw przyłapał go jednak pewien mężczyzna o imieniu Renard. Nauczył on Luciena jak zamienić bycie złodziejem w prawdziwy, dobrze opłacany zawód. Zaznajomił go z podstawami czytania i pisania, nauczył handlu, manipulacji, samoobrony. Lucien zaczął zarabiać pierwsze grosze poprzez zbieranie i sprzedawanie informacji, później poszerzył swoje usługi o sprzedawanie przedmiotów skradzionych, bądź pochodzących z czarnego rynku. W ten sposób znalazł sobie źródło utrzymania, chociaż kilka razy został już przyłapany. Ponieważ jego twarz zaczynała już być rozpoznawalna wśród żołnierzy patrolujących miasto, Lucien wyruszył w świat, szukając nowego miejsca, w którym mógłby zagościć na dłużej.
Relacje: póki co brak
